Strategiczne gry do pobrania dla dziewczyn za darmo

Midnight Racing

Midnight Racing

Post by relatedRelated post

Midnight Racing – bezsenność za kierownicą

      Producentem gry p.t. „Midnight Racing” jest firma IncaGold Gbg., a jej dystrybutorem na zachodzie firma Brightstar. W Polsce, wydawcą gry została firma TopWare, która wypuściła na nasz rynek spolszczoną wersję Midnight Racing.
Produkt dostaliśmy do recenzji, która przedstawimy poniżej i do której gorąco zapraszamy.

Zacznijmy od… początku.

Szczerze mówiąc, nic o tej grze nie słyszałem do momentu, gdy zobaczyłem w jednym z naszych rodzimych pism o grach reklamę nadchodzącej nowości w ofercie firmy TopWare. Zdjęcia z gry zapowiadały się interesująco, samochody budziły moją ciekawość. Sceneria, która miała nam towarzyszyć w grze, wywoływała u mnie dreszczyk emocji. Te elementy sprawiły, że chciałem przyjrzeć się temu produktowi nieco bliżej.
Gra „Midnight Racing” nie wita nas żadnym INTRO. Po informacji nt. firm, które brały udział w tworzeniu i wydaniu gry na zachodnim rynku, bezpośrednio przywitało nas menu główne. I tu miła niespodzianka. Wszystkie dostępne opcje są całkowicie w języku polskim. Za plusem niestety pojawia się minus: menu jest bardzo ubogie i dosyć powolne nawet na szybkiej maszynie, która posłużyła nam do testów gry. Składają się na nie:
Opcje gry – po wybraniu opcji, decydujemy o jakości grafiki, muzyki, wybieramy urządzenie sterujące (mysz, klawiatura, joystick, kierownica)
O autorach – dane nt. osób, które wzięły udział w tworzeniu gry
Wyścigi – startujemy w tytułowym „Midnight Racing”, bądź też wybieramy pojedyncze tory (z 10)
Najlepsze wyniki – spójrzcie, kto jest mistrzem kierownicy

Jak gramy?

Po ustawieniu wymaganych parametrów, takich jak jakość grafiki (Niska, Średnia, Wysoka) oraz rodzaj kontrolera, możemy przystąpić do wyścigów. Grę możemy rozpocząć w pojedynkę lub w środowisku sieciowym. Sieć musi wykorzystywać protokół IPX. Jeżeli nasza sieć lokalna spełnia takie wymogi, to 8 osób może rozkoszować się wyścigami. Niestety, nie wspomniano nic o protokole TCP/IP ani też o rozgrywce przy użyciu serwera dedykowanego.       Jeżeli zdecydowaliśmy się na wyścig w pojedynkę, to wybieramy poziom trudności gry:

  • łatwy
  • normalny
  • trudny

W następnej kolejności, do wyboru mamy dwie opcje: albo ścigamy się na pojedynczych torach, albo stratujemy w wielkim turnieju „Midnight Racing”. Z początku warto poświęcić trochę czasu na doskonalenie swoich umiejętności. Dlatego wszystkich nowicjuszy namawiam do potrenowania na 10 dostępnych trasach. Dopiero później, gdy już nabierzecie pewności siebie i nie obcy będzie wam mrok, możecie pomyśleć o wzięciu udziału w wielkim wyścigu.

Każda z dostępnych tras jest innej długości, pierwsza 5 kilometrów, a ostatnia aż 17. Niestety, nie zauważyłem żadnych różnic, poza długością właśnie. Przez cały czas obserwujemy takie same elementy krajobrazu czyli wszechogarniającą ciemność (o przepraszam, zapomniałem, że „Midnight” oznacza północ) oraz te same (bądź podobne) odcinki tras. Pierwsze 2, może 3 trasy możemy przejechać bez uczucia znużenia. Niestety, po dłuższym czasie ciemność przytłacza, a żenująco podobne trasy powodują, iż mamy ochotę przerwać wyścig. To przykre uczucie, gdy ścigasz się tylko po to, żeby zobaczyć zakończenie gry. Prze to gracz nie angażuje się w wyścig, wręcz przeciwnie – słabną jego umiejętności i koncentracja uwagi na akcji w grze.

Północne rydwany

Gra „Midnight Racing” oferuje nam 3 modele samochodów:

  • Twilight SV08
  • Intenso Uscita,
  • BrightStar LC05,

      Dodatkowo, czekają na nas 2 samochody, które możemy odblokować kończąc wyścig przynajmniej na 3 miejscu (odblokowanie jednego) oraz wygrywając 5 kolejnych wyścigów (odblokowanie drugiego).
Próbowałem ścigać się używając myszy, klawiatury oraz kierownicy. Najlepszym rozwiązaniem spośród tych testowanych przeze mnie okazała się być kierownica. Gra doskonale współpracuje z tym typem kontrolera, samochód płynnie reaguje na ruchy. Jedyną wadą gry, która dotyczy tego rozwiązania, jest brak obsługi ForceFeedback’a. Sterowanie samochodem za pomocą klawiatury nie jest najlepszym rozwiązaniem, z uwagi na duże opóźnienia, z jakimi samochód reaguje na obsługę klawiszy.
Każdy gracz może sam dobrać sobie odpowiedni widok, z którego będzie prowadził walkę z innymi graczami bądź z komputerowymi przeciwnikami. Do wyboru jest aż 12 ujęć z 12 różnie usytuowanych kamer. Moją ulubioną kamerą jest ta umieszczona na zderzaku.

Gra nie prezentuje wysokiego poziomu związanego z zachowaniem praw fizyki. Samochodami steruje się tak samo w przypadku jazdy z prędkością 50 km\h i 250 km\h. Za każdym razem przy uderzeniu w bandę (które nie są praktycznie widoczne z uwagi na ciemność), samochód zwalnia z 200 km\h do prędkości 100 km\h. Trasy umożliwiają również lot naszym pojazdem w momencie, gdy nie zdążymy wyhamować przed wzniesieniem.
Warto również napisać o samym zachowaniu się samochodu podczas zderzeń. Przez cały czas miałem wrażenie, że gram z włączoną opcją „God Mode on”. Dlaczego? Po każdym zderzeniu, nawet czołowym, mój pojazd zachowywał się tak, jakby nic się nie stało. Zarówno przed jak i po wypadku (nawet z dachowaniem, uderzając czołowo w ciężarówkę) mogłem swobodnie rozwinąć prędkość maksymalną i to nie 120 km\h, jak w przypadku rasowego „kaszlaka”, tylko nawet 300km\h. Najlepszy widok mamy na mecie, który jest dowodem na brak wyobraźni twórców gry. Dojeżdżamy na metę samochodem o długości 1,5 metra (po skompresowaniu przez czołowe zderzenia), hamując jednocześnie z prędkości 300km\h. Reasumując, realizm nie jest mocną stroną gry „Midnight Racing”.

Grafika i muzyka

Trudno powiedzieć, która z tych dwóch rzeczy jest lepsza. Zarówno oprawa graficzna jak i muzyczna nie zasługują na pochwałę. Bardzo ubogie menu nie pozwala na dostosowanie ustawień nagłośnienia oraz wyświetlanej grafiki na ekranie monitora. Generowana muzyka jest niskiej jakości, a grafika pracuje tylko w trybie 640×480 – zarówno w trybie D3D jak i Glide (VooDoo). Możemy zapomnieć o takich rewelacjach jak filtrowane tekstury, MipMapping, 32-bitowy kolor i inne innowacje w dziedzinie grafiki 3D. Podobnie jest z oprawą muzyczną. Brakuje wyboru chipu audio, który byłby odpowiedzialny za generowanie muzyki i odgłosów. Poza tym, w grze domyślnie mamy tylko 2 kanałowy system nagłośnienia.
Z minuty na minutę, gdy gramy w „Midnight Racing”, wychodzi coraz to więcej błędów natury graficznej. Z zauważonych mogę wymienić możliwość wjechania w wzniesienie na poboczu. Może brzmi to dziwnie, ale to prawda. Inną „niedoróbką” są przebijające przez asfalt efekty świetlne. W ten sposób widzimy, samochód nadjeżdżający z naprzeciwka. Tylko dlaczego wiemy o tym już przed wzniesieniem? To był ostatni przykład tego, jak daleka od perfekcji jest opisywana gra.

Podsumowanie

Gra jest próbą przeniesienia elementów, pochodzących ze środowisk różnych gier. Niestety, nie wyszło to autorom tak dobrze, jak się tego spodziewali. Przez to otrzymaliśmy na rynku produkt, któremu brakuje znacznie więcej elementów, niż posiada. Stanowczo nie polecam gry doświadczonym graczom, którzy znają się już na naprawdę dobrej rozrywce. Gra doskonale nadaje się dla graczy, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z komputerem.
Po kilku godzinach jazdy w „Midnight Racing” mam wrażenie, że autorzy chcieli przekazać więcej, niż im się w rzeczywistości udało. Trasy byłyby o wiele ciekawsze, gdyby zastosowano w nich pewne urozmaicenia. Zwróciłbym też uwagę na dokładniejsze wykonanie torów, na których rozgrywają się wyścigi. To tylko przykłady, fragmenty pewnych braków, na które w erze mocnych akceleratorów grafiki 3D zwraca się ogromną uwagę. No cóż, najwyraźniej programiści z firmy IncaGold zapomnieli o tym.

Pozdrawiam serdecznie
GregP.

Plusy Minusy
  • 12 ujęć kamer
  • długie trasy
  • rozgrywka sieciowa
  • monotonne wyścigi
  • brak zaawansowanych opcji dla grafiki, muzyki
  • nudne, podobne do siebie trasy
  • niedopracowana grafika
  • realizmu na niskim poziomie
About