Zwyczajowo do Złotego Pierścienia Rosji zalicza się: Suzdal, Władymir, Kostromę, Jarosław, Rostów, Peresław Zaleski i Siergijew Posad. Dla Rosjanina wszystkie te nazwy są święte. Kojarzą się z ruskimi kniaziami: Jarosławem Mądrym, Włodzimierzem Monomachem, Jurijem Dołgorukim, Iwanem Kalitą i carem Michałem Romanowem, czyli ludźmi, którzy tworzyli potęgę imperium. Ważna jest też przyroda. Nieprzebyte bory, brzozowe lasy, jeziora, rzeki (w tym najważniejsza, Wołga) – wszystko to skłonni do mistycyzmu Rosjanie darzą szczególną atencją. W historii tego regionu olbrzymie znaczenie odegrał podbój ruskich księstw przez Mongołów, który miał z czasem doprowadzić do nieoczekiwanego wyniesienia Moskwy – jeszcze w XIII wieku miasta o bardzo ograniczonym znaczeniu – do roli stolicy zjednoczonej Rosji. Moskiewscy książęta umieli dogadać się z Mongołami, a kiedy w 1380 roku jeden z nich, Dymitr Doński, pokonał wojsko chana Mamaja w bitwie na Kulikowym Polu, przewaga Moskwy nad innymi miastami regionu stała się oczywista. Pierwszy pod władzę Moskwy wpadł w 1301 roku Peresław Zaleski, a kilkadziesiąt lat później -Władymir. W 1392 roku niezależność stracił Suzdal, w połowie XV wieku także Rostów.