Puk, puk, to znowu Ja i moje małe wojny-))) Lub jak ktoś woli …”VENI, VIDI, VICI”. Tym razem mamy już trzecią część z serii wielkich bitew. Będziecie mogli sprawdzić jak wyglądał w akcji legion rzymski w formie, jakiej nabrał w czasach Cezara. W czasie wojny domowej między Gajuszem Juliuszem Cezarem a Pompejuszem Wielkim rzymskie legiony stanęły naprzeciwko siebie, co omal nie spowodowało upadku Imperium. „Great Battles of Casear” używa tego samego systemu, który znacie już z poprzednich części gry, jednak z dokonanymi zmianami, odpowiadającymi postępowi jakiemu uległ system dowodzenia i sposób wykorzystania legionu. Rzymski system dowodzenia w pierwszym wieku przed naszą erą uległ istotnym zmianom. Po klęskach zadanych Rzymowi przez Hannibala (polecamy drugą część gry i recenzje) w czasie drugiej wojny Punickiej, Rzym zrozumiał potrzebę modyfikacji swojej doktryny wojennej i potrzebę posiadania profesjonalnych dowódców, takich jak Scypion Afrykański. Przed Scypionem legion rzymski składał się z trzech linii (Hastati, Principes i Triarii) wprowadzanych kolejno do walki. Dowodził nimi konsul, wydający rozkazy za pośrednictwem trybunów. Scypion Afrykański rozpoczął reformę tego systemu, traktując kohorty wchodzące w skład legionu jak niezależne jednostki, wchodzące do walki nie w kolejności zwyczajowej, a w kolejności odpowiadającej potrzebom pola walki. Starożytny dowódca, podobnie jak i nowoczesny, jest w stanie dowodzić tylko ograniczoną liczbą żołnierzy. Zmiany w organizacji legionów, powodujące zwiększenie liczby pododdziałów, wymusiły utworzenie dodatkowego poziomu dowodzenia. Według Liwiusza Cezar miał powiedzieć, że największym osiągnięciem Pyrrusa było wynalezienie obozu obronnego. Jeśli jest to prawda, Rzymianie jeden z najważniejszych elementów doktryny wojskowej zapożyczyli z innej kultury. Nawet jeśli rzymianie nie byli autorami projektu, to potrafili doprowadzić go do perfekcji. Po pierwsze ich obozy pojawiły się w roku 277 p.n.e., w czasie, gdy Pyrrus ze swoimi wojskami znajdował się na Sycylii. Żołnierze rzymscy byli tak samo wyszkoleni w umiejętnościach inżynierskich, jak w umiejętnościach walki, twierdzono nawet, że rzymski żołnierz to inżynier, nauczony walki. Precyzyjnie zaplanowany obóz, stawiany w ciągu kilku godzin na koniec dnia marszu, był w stanie pomieścić całą armię konsularną, zabezpieczając ją przed niespodziewanym atakiem. I tak jak zwykle odpuszczę wam dalsze fragmenty z historii. Jak sami widzicie nie spotkacie tu zbyt wielu nowych udoskonaleń graficznych, lecz tylko nowe walki w innym czasie i po innej stronie. Standardowo macie do wyboru kampanie w której Cezar próbuje wygrać wojnę domową i zostać Imperatorem Imperium Rzymskiego. Ewentualnie zwolennicy lekkich potyczek i bitew mogą rozegrać między innymi : Vercellae (101 p.n.e.) bitwa Mariusa z Cymbrami, Cheronea (86 p.n.e.)Sulla kontra Archelaus, Bibracte (58 p.n.e.) początek militarnej kariery Cezara, pokonał tam Helwetów, Sabis (57 p.n.e.), Dyrrachium 48 p.n.e.), Farsalus (48 p.n.e.), Ruspina, Thapsus (46 p.n.e.), Munda (45 p.n.e.)to ostatnia bitwa wojny domowej gdzie Cezar zdusił armie Senatu. Jak widzicie jest ponownie w czym wybierać i łyknąć kawałek z lekcji na polu bitwy. Standardowo przy tym cyklu wspominam o jednostkach i tym razem nie mogło by ich zabraknąć. Będziecie tu mieli do czynienia :

• Artyleria są to katapulty, balisty i skorpiony, wszystko powszechnie używane na polu walki.
• Barbarzyńska Kawaleria wyposażona jest w lekkie tarcze, miecze lub lance
• Barbarzyńska Piechota agresywni, słabo wyszkoleni i nieprzygotowani do działań taktycznych
• Rydwany opisywałem w poprzednich częściach
• Kohorty to nowa forma legionu po reformach Mariusa, wszyscy jednakowo uzbrojeni i wyszkoleni
• Słonie czas słoni już praktycznie minął i ich ostatni występ miał miejsce pod Thapsus.
• Ciężka Kawaleria wyposażona w pełne zbroje osłaniające jeźdźca i konia, niezwykle groźna w ataku.
• Ciężka Piechota operuje krótkim mieczem, posiada tarczę i pełną zbroję
• Lansjerzy jednostki wyćwiczone do walki lancami
• Lekka Kawaleria to w zasadzie oszczepnicy na koniach, szybcy i mobilni
• Lekka Piechota typowe mięcho armatnie, lekki miecz, tarcza
• Średnia Piechota pewne elementy pancerza, włócznia lub miecz
• Falanga formacja Hoplitów ustawionych bark w bark obecna w greckiej sztuce wojennej już około 700 p.n.e. i udoskonalona przez Macedończyków
• Kawaleria Rzymska to coś w rodzaju kawalerii ciężkiej
• Strzelcy w tym wypadku bez zmian do poprzednich części.

I teraz pozostaje już podsumowanie : w grze zawarto kampanie wojenne Juliusza Cezara, szczegółowa grafika oraz dokładne symulacje odtwarzają pole walki z czasów Cezara, fortyfikacje, sposoby oblężenia zapewniają nowe doświadczenia, w pełni szczegółowo przedstawione wizerunki żołnierzy, koni i kwadryg, realistyczne odgłosy walki. Te i jeszcze wiele innych cech pozytywnych można znaleźć w tej grze.

Wy musicie sobie teraz zadać pytanie. Czy jesteście w stanie porównać się z Juliuszem Cezarem, jednym z największych wodzów w historii świata?

Wymagania sprzętowe:
Procesor Pentium 90 MHz, 16 MB Ram, CD Rom x 2, WIN 95/98
Ocena finałowa, Rzym u mych stóp