Łyk historii, miast wstępu. Jest rok 1813. Francuska kampania przeciwko Rosji zakończyła się porażką Napoleona. W tym momencie zostajecie mianowani głównodowodzącym wielotysięczną armią. Od waszych decyzji, strategii, selekcji dowódców poszczególnych oddziałów oraz organizacji armii zależeć będzie powodzenie działań wojennych. Wybór strony konfliktu zostaje pozostawiony wam, a macie do wyboru dowództwo nad siłami Koalicji ( Prusy, Rosja, Austria oraz Szwecja), bądź Francji i jej sprzymierzeńców. Stając na czele wojsk francuskich, waszym zadaniem będzie powstrzymanie Koalicji przed zajęciem terenów zachodnich Niemiec oraz odbudowa armii. Gdy już tego dokonacie, kolejnym celem będzie kontratak na wojska Koalicji oraz próba odbudowania francuskiej hegemoni w Europie centralnej. Jeśli ten plan zawiedzie, będziecie zmuszeni podjąć działania w celu obrony Francji przed atakiem przeciwnika oraz licząc na ich zmęczenie prowadzonymi działaniami zawrzeć traktat pokojowy, który pozwoli Francji zachować honor mimo poniesionej porażki. Stając na czele wojsk Koalicji, będziecie musieli zachować kontrolę nad terenami wschodnich Niemiec oraz obronić się przed wzmocnionymi siłami wojsk Francuskich. Kolejnym waszym celem będą działania mające na celu wyparcie Francuzów za Ren, zdobycie Paryża, oraz zmuszenie Napoleona do emigracji. Tyle rysu historycznego i waszych zadań. Jak widzicie nie zamierzam was zanudzać sztywnymi datami i faktami. Jak sami widzicie akcja gry rozgrywa się w latach 1813-14, stajecie na czele wybranej armii i do waszych obowiązków należeć będzie zbudowanie armii, przygotowanie kampanii oraz doprowadzenie do zwycięstwa. Na wstępie uprzedzę tych co nastawiają się na strategie turową. Walka w „Wargamer: Napoleon 1813” toczy się jak najbardziej w czasie rzeczywistym. W sumie jest to połączenie gry typowo strategicznej – podczas kampanii – oraz RTS – w czasie, gdy dochodzi do bezpośredniego starcia. Trzeba przyznać, iż jest to dość nowatorskie podejście, ale chyba się sprawdziło. W trybie strategicznym jak już wspominałem, budujecie armię, wyznaczacie dowódców poszczególnych dywizji, korpusów i poruszacie tymi jednostkami po mapie. Dodajcie jeszcze do tego kontrole zaopatrzenia, bo sami wiecie bez zaopatrzenia, nie ma jedzenia, a jak nie ma jedzenia to nie ma walczenia-))). W momencie gdy spotkają się dwie wrogie armie, komputer zapyta was czy ma poprowadzić walkę automatycznie, czy też sami poprowadzicie swoje jednostki do walki. Gdy zdecydujecie się na ten drugi wariant, przechodzicie do trybu RTS. Rozgrywany on jest na heksach i w takich starciach bierze udział nawet do stu oddziałów! Ktoś powie Jezu jak się połapać w takim tłumie! Na szczęście macie możliwość pełnej kontroli nad wszystkimi jednostkami, co jest wielką zaletą tego produktu. Jednostki możecie ustawiać w dowolnym szyku, przemieszczać je, przegrupowywać, zajmować pozycje obronne, atakować na bagnety, ostrzeliwać. Po prostu pełna taktyka i zakres tego okresu. Każdy z waszych dowódców oraz jednostka posiada wiele atrybutów, które wpływają na przebieg bitew. Dowódca dysponuje takimi parametrami jak: charyzma, zdrowie, ranga, szczęście, zdolności taktyczne. Z kolei wśród jednostek największą rolę odgrywają: morale, zaopatrzenie, zmęczenie. To właśnie te czynniki między innymi wpływają na to czy zwyciężacie, czy też przegrywacie bitwy. Całe sterowanie odbywa się za pomocą wręcz dziecinnie prostego interfejsu. Ikony są bardzo przejrzyste i nie powinny nikomu sprawić problemu. Po prostu musicie opanować sztukę taktyki posługiwania się myszą i klikania-))) Do wyboru macie sześć scenariuszy dla każdej ze stron. Różnią się one pomiędzy sobą data rozpoczęcia, a także zadaniami, jakim musicie sprostać. Trzy poziomy trudności dają możliwość zabawy w „Wargamer: Napoleon 1813” nie tylko starym wygom strategicznym, ale i nowicjuszom. Oprócz scenariuszy możecie stoczyć pojedyncze bitwy, w tym między innymi tak słynną jak, bitwa pod Lipskiem w październiku 1813. W tej bitwie wzięło udział 200.000 Francuzów i 350.000 Rosjan, Prusaków i Austriaków. Warto tu niektórym z was uświadomi, że po stronie napoleońskiej , jednym z dowodzących , był książę Józef Poniatowski. Co do wyglądu graficznego, to gra może się skojarzyć z Gettysburgiem. Podobny izometryczny rzut kamery, jednostki przypominające ołowianych żołnierzyków. Ale to tylko połowiczne skojarzenie, gdyż ta gra prezentuje się znacznie lepiej. Nie chodzi mi może o wygląd graficzny, ale o animację jednostek. Poruszają się one dosyć ludzko-))) czyli naturalnie jak ktoś woli. Co do oprawy dźwiękowej, to jest wprost fantastyczna. Wyobraźcie sobie odgłosy realistycznej walki, a w tle grającą V Symfonię J.S Bacha. „Wargamer: Napoleon 1813” to z całą pewnością ciekawa propozycja, której nie powinni przegapić stratedzy. Poleciłbym ja szczególnie tym, którzy mają dosyć wojny secesyjnej. To na pewno jest odmiana by zasiąść na dłuższy czas przed komputerem.

Minimalne wymagania sprzętowe: Procesor Pentium 166MHz, 32 MB Ram, CD Rom x 8, WIN 95/98.
Zalecane: Procesor Pentium 266MHz, 64MB Ram, CD Rom x 24, WIN 95/98